در اوقات گرفتاری و شدت خیلی باید دعای فرج خواند؛ زیرا دعای فرج، دعا برای فرج شخصی است، لذا در هنگام شدت باید به آن ملتزم شد. حضرت امام سجاد (ع) وقتی میخواستند پسر حسن بن علی (ع) داماد حضرت حسین بن علی (علیهماالسّلام) را به دستور ولید پانصد تازیانه بزنند به او فرمود: پسر عمو، دعای فرج را فراموش نکن، ایشان عرض کرد: پسر عمو، دعای فرج چیست؟ حضرت دعایی را به او تعلیم فرمود. حسن بن حسن بن علی شروع کرد به خواندن آن دعا، کسی که مامور قتل او بود. از منبر به زیر آمد و گفت:
«اَری سَجیّه مظلومٍ، اَخّرِوُا اَمرَهُ، اُراجِع الاَمیر» سرشت شخص ستمدیدهای را میبینم، قتل او را تأخیر بیندازید تا با امیر (ولید) در این باره مشورت کنم. تا این که به ولید نامه نوشت و دستور داد که او را رها کنند. برای دفع بلا و شر این دعا نیز نافع است: «اللّهُم صَل عَلی مُحمدٍ و آله، و اَمسِک عَنّا السوء» خداوندا، بر محمد و آل او درود فرست و بدی را از ما بازدار.
منبع: dooa.ir