تربت کربلا

برای مشاهده تصویر سایز اصلی روی متن بالا کلیک کنید

تربت بهشتی کربلا ، هدیه ملائک است

در کتاب کامل الزیاره ازفخرالسّاجدین حضرت زین العابدین علیه السلام روایت شده استکه خداوندسبحانو تعالى کرب بلا را حرم امن و با برکت قرار داده بیست و چهار هزارسال قبل از آن که کعبه را خلق نماید، و چون حقّ تعالى در ابتداى قیامت زمین را بهزلزله در مى آورد، و زمین کربلا را با خاکش نورانى و صاف بالا برند.
پس آن رابهترین باغ از باغهاى بهشت مى گرداند و بهترین مساکن از مسکنهاى بهشت که ساکن نمىشود در آن مگر مقربان و پیامبران و رسولان و آن زمین روشنائى مى دهد در بهشت چنانکهستاره هاى بسیار روشن در میان ستاره ها براى اهل زمین روشنائى مى دهند که نورش دیدههاى اهل بهشت را خیره میکند.
و آن زمین مقدّس ندا میدهد در میان بهشت منم آنزمین طیّب و مبارکى که در آغوش گرفتم و در بر داشتم نعش بهترین شهیدان و سید جواناناهل بهشت حسین بن على علیه السلام را. (۱)


خاک کربلا و هدیه ملائک
درروایات میباشد که خداوند عالم خاک کربلا را تحفه و هدیه حورالعین قرار داده است ،چنانچه در کتاب شریف سفینه النّجاه روایت شده است که :
هر گاه ملائک ملا اعلى ومقرب درگاه خداوند بر زمین نزول مى کنند حورالعین به ایشان میگویند که از براى ماخاک کربلا و تسبیحى از آن ارض ‍ منوّر بیاورید. (۲)


زیارت ملائکه ازکربلا

در کتاب کامل الزیاره روایت شده است که حق تعالى امر فرمود، به ملائکهکه زیارت کنند موضع دفن حضرت سیّدالشّهداء علیه السلام را هزار سال پیش از شهادت آنبزرگوار، و همچنین روایت شده است که در وقت هر نماز از نمازهاى پنجگانه هفتاد هزارملائک به زیارت آن سرور مشرّف میشوند و تا روز قیامت نوبت زیارت به ایشان میسّر نمىشود.(۳)


کربلا پاره اى از بهشت است
قال رسول اللّه (ص ): یا جابر زُرقبر الحسین علیه السلام بکربلا فانّ کربلا قطعه من الجنّه .
رسول خدا (ص ) فرمود:اى جابر زیارت کن قبر حسین علیه السلام را در کربلا، پس هر آینه کربلا پارهاى از بهشت است .
خدا هم طول عمر به جابر داد و موفّق گردید قبر حسین را زیارتنماید. یقینا حدیث مشهور زیارت جابر در روز اربعین را حسین علیه السلام شنیدهاید.
اگر چشم بصیرتى باشد سزاوار است خاک کربلا را توتیاى چشم کنیم . خاکى کهرسول خدا (ص ) به آن متبرّک مى شدند.(۴)



پی نوشتها :

(۱) کامل الزّیاره ص ۸۶ .

(۲)سفینه النّجاه ص ۵۶

(۳) کامل الزیاره - کشکول النور ص ۳۵۲.

(۴) پرتوى از عظمت حسین علیه السلام ص ۸۴.

منبع: ashuora.ir

یاحسین

 برای مشاهده تصویر با سایز اصلی روی متن بالا کلیک کنید

حسین(علیه السّلام)؛ وجه الله

کلام الهی، بیانگر راز دیگری از رازهایماندگاری امام حسین(علیه السّلام) است؛ آن جا که می‌فرماید: «کافران می‌خواهند نورخدا را با دهان خویش خاموش کنند، ولی او کامل کننده نور خود است».(۴)
وحسین(علیه السّلام)  نور خداست، چراغ هدایت است و کدامین دهان توانای کشتن این نوراست؟یاد امام حسین(علیه السّلام)  همواره در دل‌ها، و نام او همیشه بر زبان‌هاستتا آن که حقیقت حق بر جایگاه خویش استوار شود. از دیدگاهی دیگر پیامبر(صلی اللهعلیه و آله و سلم) و امامان معصوم(علیهم السّلام) « وجه الله» هستند و قرآن همه چیزرا فانی و‌ هالک می‌داند مگر «وجه» خود را: «کل شیء‌هالک الا وجهه».(۵)«وجه» هرچیز،جنبه ای از آن است که دیگران در مواجهه با او به واسطه آن جنبه، آن را می‌شناسند؛مثلا وجه آدمی همان صورت ظاهری اوست که شناسایی آدمی با آن امکان پذیر است. «وجهخداوند» نیز حقیقتی از اوست که او را نمایش می‌دهد و راه شناسایی خداوند از طریق آنممکن است.
برابر روایات فراوان، پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و امامانمعصوم(علیهم السّلام) «وجه خداوند» هستند. آن کس که خواهان شناخت خداست، از طریقایمان به معرفت نائل خواهد شد و حسین(علیه السّلام) که از این قبیله نور و هدایتاست، وجه گویا و نمایای خداوند است و همین است که به بقای او باقی است و به ماناییحق ماندگار است. و چه زیباست که سالار شهیدان در شب عاشورا، همین آیه از قرآن رامایه دلارامی زینب(سلام الله علیها) قرار می‌دهد و با ترنم «کل شیء‌هالک الاّ وجهالله الذی خلق الخلق...»(۶) او را به شکیبایی فرا می‌خواند

منبع: ashuora.ir

ثارالله

برای مشاهده تصوی با سایز اصلی روی متن بالا کلیک کنید

چرا امام حسین (ع) فراموش نمى‏شود؟

مى‏گویند: شما در عصر فضا و اتم زندگى مى‏کنید آنگاه بر کسى اشک مى‏ریزد که صدهاسال پیش در گذشته است و بر مزارهایى سفر مى‏نمایید که چیزى جز صخره و سنگنمى‏باشد؟!

در پاسخ مى‏گوئیم :«چنانکه گفته‏اند: «بعد زمان» را در «ابدیت» اثرى نیست ابدیت را در ماوراى زمان ـ در عرصه‏اى برتر از زمان ـ حکومت است ابدیتهمیشگى است. جاودانان رهبران بزرگ بشریت به ابدیت تعلق دارند، از این رو قرنها نیزدر طول حیات معنوى آنان، مفهوم متداول خود را از دست مى‏دهند(۱)

حسین بنعلى (علیه السلام) از زمره جاودانان از رهبران بزرگ بشریت است سخن از وى سخن ازتاریخ نیست سخن روز است. سخن از ابدیت است سخن از همیشگى خروشان و شکوفا و پر فروزاست.

این زنده جاوید نزدیک چهارده قرن ـ به حساب تاریخ ـ پس از مرگ جسمانیشهمچنان امروز نیز بر دلها حکومت مى‏کند و هنوز پرتو وجودش نه تنها در حیات ما بلکهدر حیات جهان معاصر ودر عصر فضا و اتم «حوادث بى نظیر» ایجاد مى‏کند و به صورت یکىاز «شور انگیزترین حماسه‏هاى تاریخ بشریت» در آمده و همه ساله نیرومندترین امواجاحساسات میلیونها انسان را در اطراف خود بر مى‏انگیزد و مراسمى پرشورتر و هیجانانگیزتر ازهر مراسم دیگر به وجود مى‏آورد .

راستى چرا به این حادثه تاریخى ـکه شاید در تاریخ مشابه فراوان دارد ـ اهیمت داده مى‏شود؟ ! چرا مراسم بزرگداشت اینخاطره هر سال پرشکوهتر و پرهیجان‏تر از سال پیش برگزار مى‏گردد؟ این همه تعظیم وتکریم و سپاس این همه سوز و گداز پس از چهارده قرن، آخر براى چیست؟ آن را چه معنائىاست؟!

حقیقت این است که این زنده جاوید پس از قرنها، همچنان بر قلبهاىانسانهاى آزاده قدرتمندانه حکومت مى‏کند و در جامعه «موج معنوى» ایجاد مى‏نماید. حتى هنوز هم به طور عمیق یک قدرت محرک معنوى و یک نیروى کنترل اجتماعى بزرگ به شمارمى‏رود.

اما از زیارت زیارتگاههاى مقدس هرگز سنگها و صخره‏ها هدف و غایتنمى‏باشند چه اگر غرض خود آنها مى‏بود همین کوهها سر به فلک کشیده ‏انسان را ازمشقت سفر و طى راههاى طولانى بى نیاز مى‏ساخت پس مقصود بالذات صاحب مزار است وبزرگداشتن سنگها به جهت شرف انتساب به صاحبان آن مزارها است مانند محترم داشتن جلد قرآنکریم وسنگها و آجرهائى که خانه کعبه ومسجد رسول خدا (صلى الله علیه و آله) و سایراماکن مقدس از آنها ساخته شده است .

الان مى‏بینیم که دولتها و ملتها در حفظمقبره‏هاى شخصیتهاى بزرگ خویش مى‏کوشند و به دور آنها هاله تقدیسمى‏کشند.

در تاریخ نوشته‏اند هنگامى که سر مبارک حسین (علیه السلام) را بهنزد یزید آوردند وى در مجلس شراب حضور داشت اتفاقا قاصدى از طرف پادشاه روم به مجلسیزید بار یافت و سر مبارک حسین (علیه السلام) را درمقابل یزید مشاهده کرد و چوندانست که آن سر مبارک به حسین (علیه السلام) تعلق دارد عمل یزید را به شدت نکوهشنمود و گفت اى یزید داستان «کلیساى حافر» را شنیده‏اى؟ گفت چگونه است؟ رومى گفت: درپیش ما مکانى است که گویند خر عیسى از آنجا گذر کرده است در آنجا کلیسائى بنانهاده‏اند که نام آن به سم خر عیسى منسوب بوده و به کنیسه حافر «سم» شهرت دارد ماهر سال به زیارت آنجا مى‏رویم و نذورات خود را به آنجا اهدا مى‏کنیم. روى این حساباى یزید من گواهى مى‏دهم که تو خطا کارى و از راه راست به دورى! یزید خشمگین شد وبه کشتن قاصد فرمان داد رومى به سوى سر نازنین حسین (علیه السلام) رفت و آن رابوسید و شهادتین بر زبان جارى کرد و سپس او را گرفتند و بر در قصر به دارکشیدند.(۲)

زیارت، ارتباط روحى زائر با صاحب قبر است زائر قبر ابا عبد اللهالحسین (علیه السلام) با آن حضرت تجدید بیعت مى‏نماید و لذا ائمه اطهار علیهمالسلام با توصیه و ترغیب به زیارت سالار شهیدان این نهضت مقدس را براى همیشه زنده وجاوید نگه‏داشته‏اند البته زیارت همه امامان مورد تأکید است ولى روایاتى که درترغیب وتشویق زیارت امام حسین (علیه السلام) رسیده فوق العاده زیاد است امامان بااین توصیه‏ها در صدد آن بودند که شیعیان پیوستگى عملى با اهداف آن بزرگوار داشتهباشند. امام سجاد (علیه السلام) که خود چندین بار مخفیانه به زیارت سالار شهیدانرفته در گفتار خویش نیز سفارش زیادى به زیارت امام حسین (علیه السلام) داشتهاست.

«ابو حمزه ثمالى» گوید: از امام سجاد (علیه السلام) در مورد زیارت امامحسین (علیه السلام) پرسیدم، حضرت فرمود:

«زُره کل یوم فان لم تقدر فکل جمعهفان لم تقدر فکل شهر فمن لم یزره فقد استخف بحق رسول الله (صلى الله علیه و آله)(۳) «هر روز آن حضرت را زیارت کن، اگر نمى‏توانى هفته‏اى یک بار، اگر نمى‏توانى ماهىیکبار، پس کسى که اصلا آن حضرت را زیارت نکند، درحقیقت حریم رسول الله را خفیفشمرده است».

ولى مهمتر از سوگوارى و زیارت آشنایى به مکتب امام حسین و شهداىکربلا و پیوستگى عملى به اهداف بلند آن بزرگوار است. مهم پاک بودن و پاک زیستن ودرست اندیشیدن و تأسى عملى به او است.



پی نوشتها :

۱-      دیباچه‏اى بر رهبرى: ص .۳۳۰

۲-      به نقل: علامه مغنیه شیعه وعاشورا: ترجمه، ص ۵۹ ـ .۵۸

۳-       کامل الزیارات: ابن قولویه.

منبع: ashuora.ir