اَسْتَغْفِرُاللَّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ

آمرزش خواهم از خدايى كه معبودى جز او نيست زنده

الْقَيُّومُ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ بَديعُ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ مِنْ جَميعِ ظُلْمى وَ جُرْمى

و پاينده و بخشاينده و مهربان پديدآرنده آسمانها و زمين (آمرزش ) از تمام ستمكارى و جنايت

وَ اِسْرافى عَلى نَفْسى وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ 

و زياده روى بر خود و بسويش توبه كنم

منبع: dooa.ir

دعاى حضرت موسى بن جعفر عليهماالسلام بجهت خلاصى از زندان :

يا مُخَلِّصَ الشَّجَرِ مِنْ بَيْنِ رَمْلٍ وَ طينٍ وَ مآءٍ وَ يا مُخَلِّصَ اللَّبَنِ مِنْ بَيْنِ فَرْثٍ

اى برون آرنده درخت از ميان ريگ و گل و آب و اى برون آرنده شير از ميان سرگين

وَ دَمٍ وَ يا مَخَلِّصَ الْوَلَدِ مِنْ بَيْنِ مَشيمَةٍ وَ رَحِمٍ وَ يا مُخَلِّصَ النّارِ مِنْ بَيْنِ

و خون واى برون آرنده بچه از ميان پرده و بچه دان و اى برون آرنده آتش از ميان

الْحَديدِ وَ الْحَجَرِ وَ يا مُخَلِّصَ الرُّوحِ مِنْ بَيْنَ الاَْحْشآءِ وَالاَْمْعآءِ خَلِّصْنى مِنْ

آهن و سنگ و اى برون آرنده جان از ميان احشاء و روده ها نجاتم ده از

منبع: dooa.ir

چهارم:دعاى آزاد شدن از بند و زندن.سيّد ابن طاووس در»مهج الدعوات«فرموده:روايت شده كه شخصى در شهر شام‏ زمانى طولانى در زندان بود تا اينكه حضرت زهرا عليها السلام را در خواب ديد كه به او فرمود:اين دعا را بخوان،و او با تعليم حضرت زهرا عليها السلام‏ دعا را خواند و از زندان آزاد شد و به خانه خود بازگشت،آن دعا اين است:

اللّهُمَّ بِحَقِّ الْعَرْشِ وَمنْ عَلاهُ وَبِحَقِّ الْوَحْىِ وَمَنْ اَوْحاهُ وَبِحَقِّ النَّبِىِّ وَمَنْ نَبَّاَهُ وَبِحَقِّ الْبَيْتِ وَمَنْ بَناهُ يا سامِعَ كُلِّ صَوْتٍ يا جامِعَ كُلِّ فَوْتٍ يا بارِئَ النُّفُوسِ بَعْدَ الْمَوْتِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ واَهْلِ بَيْتِهِ وآتِنا وَجَميعَ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ فى مَشارِقِ الاْرْضِ وَمَغارِبِها فَرَجاً مِنْ عِنْدِكَ عاجِلاً بِشَهادَةِ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ واَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَرَسُولُكَ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَعَلى ذُرِّيَّتِهِ الطَّيِّبينَ الطّاهِرِينَ وَسَلَّمَ تَسْليماً كَثيراً 
خدايا!به حق عرش و كسى‏كه بر آن است و به حق وحى و كسى‏كه آن را فرستاد و به حق پيامبر و كسى‏كه پيامش داد،و به حق كعبه و كسى‏كه آن را بنا نهاد،اى شنونده هر نجوا،اى گردآوردنده هرچه از دست رفته،اى باز آفريننده جانها پس از مرگ،بر محمّد و اهل بيتش درود فرست و از نزد خود ما را و همه مردان و زنان با ايمان را در تمام‏ شرق و غرب زمين به زودى گشايشى عنايت فرما،به حق شهادت اينكه معبودى نيست جز خدا،و اينكه محمّد بنده و فرستاده توست،درود خدا بر او و خاندانش،و بر نسل پاكيزه و پاكش،و سلام بسيار و كامل بر آنان باد

منبع: dooa.ir

آگاه باش كه شب و روز جمعه از ساير شبها و روزها به صفت بلندى مقام و شرافت و نام‏آورى كاملا متمايز است. از رسولان خدا صلّى اللّه عليه و آله روايت شده:كه شب و روز جمعه بيست‏وچهار ساعت است و حق تعالى در هر ساعت آن ششصد هزار تن‏ را از دورخ آزاد مى‏كند.و از امام صادق عليه السّلام وارد شده:كه هركه‏ما بين ظهر روز پنجشنبه تا ظهر روز جمعه از دنيا برود،خدا او را از فشار قبر پناه دهد.و نيز از آن حضرت روايت شده كه براى جمعه حق و حرمتى بسيار است مبادا حرمت آن را ضايع گردانى و در انجام عبادات‏ 

حق تعالى و تقرب جستن به خدا با انجام كارهاى شايسته و ترك همه محرّمات الهى در آن روز كوتاهى نمايى،زيرا خدا ثواب طاعات‏ را در اين روز دو چندان مى‏سازد و گناهان را محو مى‏كند،و درجات اهل ايمان را در دو جهان بلند مى‏گرداند. شب جمعه در فضيلت مانند روز است،پس اگر مى‏توانى شب جمعه را تا صبح به نماز و دعا زنده بدار،به راستى كه خدا در شب‏ جمعه براى اضافه كردن كرامت اهل ايمان،فرشتگان را به آسمان اوّل مى‏فرستند تا بر حسنات ايشان بيفزايند،و گناهانشان‏ را محو كنند و حق تعالى عطايش گسترده و بسيار كريم است.و نيز در حديث معتبر از آن حضرت روايت شده:گاهى از اوقات‏ شخص مؤمن براى حاجتى دعا مى‏كند و حق تعالى قضاى حاجتش را به تأخير مى‏اندازد تا در روز جمعه حاجتش را براورده سازد و به خاطر فضيلت جمعه درخواستش دو چندان برآورده شود.و فرمود:آنگاه كه برادران يوسف از حضرت يعقوب عليه السّلام درخواست‏ كردند تا براى آمرزش گناهانشان از خدا طلب بخشش نمايد،گفت:(سوف استغفر لكم ربّى()يعنى:از پروردگارم براى‏ شما طلب آمرزش خواهم كرد)و اين تأخير به آن سبب ود كه اين درخواست در سحر شب جمعه واقع گردد تا دعايش اجابت شود. و نيز از آن حضرت روايت شده:چون شب جمعه فرا رسد،ماهيان دريا سر از آب بيرون آورند،و درندگان صحرا سر برآورند و حق تعالى را ندا كنند كه پروردگارا!ما را به سبب گناه آدميان عذاب مكن!و از حضرت باقر عليه السّلام روايت شده:حضرت حق‏ سبحانه و تعالى فرشته‏اى را در هر شب جمعه فرمان مى‏دهد كه از اول شب تا آخر شب از جانب پروردگار جهانيان از بالاى عرش‏ ندا كند:آيا بنده مؤمنى هست كه پيش از طلوع صبح براى هر دو جهانش مرا بخواند،تا من درخواستش را اجابت كنم؟ آيا بنده مأمنى هست كه پيش از طلوع صبح از گناهش توبه كند تا توبه‏اش را بپذيرم؟آيا بنده مومنى هست كه در روزى او تنگ گرفته باشم،و پيش از طلوع صبح از من بخواهد كه روزى‏اش را فزونى بخشم تا به او فراخى در روزى دهم؟آيا بنده مؤمن‏ بيمارى هست كه پيش از برآمدن صبح از من بخواهد شفايش دهم تا به او تندرستى ارزانى كنم؟آيا بنده مؤمن غمگين در بندى‏ هست كه پيش از طلوع صبح از من بخواهد او را از بند برهانم و اندوهش را برطرف سازم تا دعايش را اجابت نمايم؟آيا بنده‏ مؤمن ستمديده‏اى هست كه پيش از طلوع صبح دفع ستم ستمكار را از من بخواهد تا انتقام او را از ستمكار بگيرم و حقّش را به وى بازگردانم‏ فرشته حق اين ندا را پيوسته تا طلوع صبح ادامه مى‏دهد!از امير المؤمنين عليه السّلام روايت شده:حق تعالى جمعه را از ميان همه روزها انتخاب كرده و روزش را عيد نموده و شب آن را در فضيلت همچون روزش گردانيده است،و از جمله فضيلتهاى روز جمعه آن‏ است كه در آن روز هر حاجتى كه از خدا درخواست شود برآورده مى‏شود!و چنانچه جماعتى در اثر نافرمانى مستحق عذاب حق شوند چون شب و روز جمعه را دريابند و دعا كنند،خداوند عذاب را از ايشان برمى‏گرداند و نيز امور آينده را خدا در شب جمعه استوار و نهايى مى‏گرداند.پس شب جمعه بهترين شبها و روز آن بهترين روزهاست. و از امام صادق عليه السّلام روايت شده:در شب جمعه از گناه دورى كنيد كه عقوبت گناهان در ان شب دو چندان است، همان‏گونه كه پاداش كارهاى نيك در آن شب دو برابر است.و هركه در شب جمعه نافرمانى خدا را ترك گويد خدا گناهان‏ گذشته او را بيامرزد و هركه در شب جمعه گناهى را آشكار انجام دهد،خدا او را به خاطر گناهان همه عمرش عذاب نمايد و جزاى‏ گناه انجام گرفته در شب جمعه را بر او دو چندان گرداند.و به سند معتبر از حضرت رضا عليه السّلام روايت شده:حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله فرمودند: روز جمعه سيد و بزرگ روزهاست،خدا پاداش نيكيها را در آن روز دو برابر عطا مى‏كند و گناهان را محو مى‏سازد و درجات‏ اهل ايمان را بالا مى‏برد و دعاها را مستجاب نمايد و سختيها را آسان و غمها را از دلها مى‏زدايد؛و حاجتهاى بزرگ را روا كند. و روز جمعه روزافزونى است چرا كه خدا لطف و مهر خويش را بر بندگان فزونى مى‏بخشد و گروههاى بسيارى را از آتش‏ دوزخ نجات ميدهد؛پس هركه خدا را در آن روز بخواند و حق و حرمت آن روز را آنچنان‏كه شايسته است بشناسد،به يقين‏ خدا او را از آتش دوزخ رهايى دهد. پس چنانچه در روز جمعه يا شب آن از دنيا برود پاداش شهيدان را دارد و در قيامت ايمن از عذاب الهى برانگيخته مى‏شود؛ و هركه حرمت جمعه را آنچنان‏كه شايد نگاه ندارد و حقش را تباه كند،يا اين‏كه نماز جمعه به جا نياورد،يا در آن مرتكب محرمات‏ الهى شود،به يقين خدا او را در آتش دوزخ بسوزاند،مگر آنكه توبه كند.و به سندهاى معتبر از حضرت باقر عليه السّلام روايت شده: آفتاب در روزى بهتر از جمعه طلوع نكرده،و هنگامى‏كه پرندگان در روز جمعه به يكديگر مى‏رسند به هم سلام مى‏كنند و مى‏گويند: امروز روز باارزشى است.و به سند معتبر از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده:هركه روز جمعه را دريابد،بايد به كارى جز عبادت‏ نپردازد،چه در اين روز خدا گناه بندگان را مى‏آمرزد و رحمت خويش را بر آنان نازل مى‏كند.البته فضايل شب و رزو جمعه بيشتر از آن است كه در اين سطور كوتاه بيان شود.

منبع: dooa.ir

جمعه روز حضرت صاحب الزّمان(عج)و بنام آن حضرت است و همان روزى است كه ايشان در آن روز ظهور خواهد فرمود...بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَيْنَ اللَّهِ فِي خَلْقِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نُورَ اللَّهِ الَّذِي يَهْتَدِي بِهِ الْمُهْتَدُونَ وَ يُفَرَّجُ بِهِ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُهَذَّبُ الْخَائِفُ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَلِيُّ النَّاصِحُ السَّلامُ 

عَلَيْكَ يَا سَفِينَةَ النَّجَاةِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَيْنَ الْحَيَاةِ السَّلامُ عَلَيْكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ عَلَى آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ عَجَّلَ اللَّهُ لَكَ مَا وَعَدَكَ مِنَ النَّصْرِ وَ ظُهُورِ الْأَمْرِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ أَنَا مَوْلاكَ عَارِفٌ بِأُولاكَ وَ أُخْرَاكَ أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِكَ وَ بِآلِ بَيْتِكَ وَ أَنْتَظِرُ ظُهُورَكَ وَ ظُهُورَ الْحَقِّ عَلَى يَدَيْكَ، 
سلام بر تو اى حجّت خدا در زمينش،سلام بر تو اى ديده خدا در ميان مخلوقاتش،سلام‏ بر تو اى نور خدا كه رهجويان به آن نور ره مى‏يابند و به آن نور از مؤمنان اندوه و غم زدوده مى‏شود،سلام بر تو اى پاك‏نهاد و اى هراسان از آشوب دوران،سلام بر تو اى همراه خيرخواه،سلام بر تو اى كشتى نجات،سلام بر تو اى چشمه حيات،سلام بر تو،درود خدا بر تو و بر خاندان پاكيزه و و پاكت،سلام بر تو،خدا در تحقق وعده‏اى كه به تو داده از نصرت و ظهور امرت شتاب فرمايد،سلام بر تو اى مولاى من،من دل‏بسته تو و آگاه به شأن دنيا و آخرت توام،و به دوستى تو و خاندانت به سوى خدا تقرّب مى‏جويم و ظهور تو و ظهور حق را به دست تو انتظار مى‏كشم،
وَ أَسْأَلُ اللَّهَ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ يَجْعَلَنِي مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ لَكَ وَ التَّابِعِينَ وَ النَّاصِرِينَ لَكَ عَلَى أَعْدَائِكَ وَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْكَ فِي جُمْلَةِ أَوْلِيَائِكَ يَا مَوْلايَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ عَلَى آلِ بَيْتِكَ هَذَا يَوْمُ الْجُمُعَةِ وَ هُوَ يَوْمُكَ الْمُتَوَقَّعُ فِيهِ ظُهُورُكَ وَ الْفَرَجُ فِيهِ لِلْمُؤْمِنِينَ عَلَى يَدَيْكَ وَ قَتْلُ الْكَافِرِينَ بِسَيْفِكَ وَ أَنَا يَا مَوْلايَ فِيهِ ضَيْفُكَ وَ جَارُكَ وَ أَنْتَ يَا مَوْلايَ كَرِيمٌ مِنْ أَوْلادِ الْكِرَامِ وَ مَأْمُورٌ بِالضِّيَافَةِ وَ الْإِجَارَةِ فَأَضِفْنِي وَ أَجِرْنِي صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّاهِرِينَ. 
و از خدا درخواست مى‏كنم بر محمّد و خاندان‏ محمّد درود فرستد و مرا از منتظران و پيروان و ياوران تو در برابر دشمنانت و از شهداى در آستانت در شمار شيفتگانت قرار دهد،اى سرور من،اى صاحب‏ زمان،درودهاى خدا بر تو و بر خاندانت،امروز روز جمعه و روز توست‏ روزى كه ظهورت و گشايش كار اهل ايمان به دستت در آن روز و كشتن كافران به سلاحت‏ اميد مى‏رود و من اى آقاى من در اين روز ميهمان و پناهنده به توام و تو اى مولاى من بزرگوارى از فرزندان‏ بزرگواران و از سوى خدا به پذيرايى و پناه‏دهى مأمورى،پس مرا پذيرا باش و پناه ده،درودهاى خدا بر تو و خاندان پاكيزه‏ات.
سيّد بن طاووس فرموده:من پس از اين زيارت به اين شعر تمثل مى‏جويم و به آن حضرت اشاره نموده،مى‏گويم:
نَزِيلُكَ حَيْثُ مَا اتَّجَهَتْ رِكَابِي وَ ضَيْفُكَ حَيْثُ كُنْتُ مِنَ الْبِلادِ 
در هر كجا و بر سر هر خوان،من ميهمان توام اى صاحب الزّمان

منبع: dooa.ir